15 Nisan 2013 Pazartesi

Boş Sandalyeler


Beyoğlunun en sevdiğim mekanlarından birisidir Kafka. Eski pop şarkıları çalar, koltukları ve duvarları da eskidir. Benim gibi insanların gidip de rahatça oturabileceği bir yer özetle. Yukarıdaki resmi çektim bugün ve bir de resme şiir iliştirdim. Birhan Keskin'den gelsin:

Aslında
hazin bir öyküdür bu

anlatmaya yakışmaz sesiniz
yanımdaki bütün sandalyeler boş,
alabilirsiniz.
Oturunuz.
…bolerokuşlarlaleliihvan
birden, gaseyan…gaseyan…gaseyan.
…sonra sarışın kadınlar esmer olup
balkonlara çıktılar
ben terk ettim beyaz çerçeveli bir fotoğrafı
ve dönmedim bir daha.
Resmim,
zayıf yüzlü, gülümsemeye yakın neredeyse
hastane penceresine dayalı
ahşap ve toz kokan bir gecede çekilmişti.
Gaseyan…
yıllar sonra kente çıktım
örümcek ağlarının, paslanmış kapıların ardından
kente çıktım,
yıllardır sallanan bir sandalyenin ardından
tozlar içinden,
uzaklara ve karalara yazıldığım mektuplardan
beyaz çerçeveli bir fotoğraftan,
gaseyan.
Burkuldum ve ağladım
kırmızı bir danstı her şey, oynadım.
tenim ve ellerim yoktu
kimse görmedi.