Ere Xora (Türkçe Çevirisiyle)

Erê Xora Xora Xora
Gon kon raa tora
Di-hirê qeydu marê vaze
Derdê ma biyê têra

Hey Xora Xora
Kan dökeyim yoluna
Birkaç kelam bize söyle
Derdimiz depreşsin yine

Ere destê xora mıde
Xorê şime ezvê tora
Seweta tu bûne Pepug
Fetelûne kove kora

Haydi ver elini bana
İkimiz çıkıp gidelim
Senin için Pepug oldum
Geziyorum dağdan dağa

Serva na sewda tora
Çenê vejûne ez çê xora
Çor roji na dinawa
Vırare fişte vılê tora

Senin sevdan yüzünden
Kız, çıktım ben evimden
Şu dört günlük dünyada
Koşup sarıldım boynuna

Verê bonê piyê tûyo
Melema mına qerazo
Yara ke zalimên kena
Mordem dı-hire qeydu cırê vazo

Babanın evinin önü
Merhemim tarladadır
Zalimlik eden yare için
İnsan birkaç kelam söylemeli

Yara ke xayinên kena
Mordem goylê aê vırazo
Yê mın u tı çetın niyo
Sosına mı mın u tı nazo

Hainlik eden yarin
Gönlünü iyi etmeli
Bizimki zor değil
Çiçeğim biraz naz edersin

Söz: Anonim

Teberik

Dersim merkezli Alevilikte ziyaret/ Jiare adlı kutsal mekanlardan (dağ, dere vb.) taş, toprak, odun alınmaz; ağaç kesilmez, yaprak kopartılmaz, kan akıtılmaz. (Kurban meselesi tartışmaya açıktır, benim okumalarım ve inancım kurbanın "hayvan kesmek" olmadığı yönünde)

Aşağıdaki kitapta örneği bulunan bu inanca göre, halk kutsal ziyaretlerden "rızalık isteyerek" toprak, taş alabilir. Kutsal yerden alınan her şey "teberik"tir, eve asılır ve ona haftanın Çarşamba veya Perşembe günleri yağlı bez/ çıra yakılır. Maksat aydınlık, ferahlık olmasıdır.

Büyüklerimiz şöyle derdi: "Eğer ziyaretten aldığın teberiğe ikrarını göstermeyeceksen sana uğursuzluk gelir; ama alır ona hürmet gösterirsen evini bereketlendirir, işin rast gider."

Görselde kitap: Dersim'in Delileri 1. Kitap, Nurettin Aslan