Fikriye Hanım’ın Mustafa Kemal ve arkadaşları için yaptıklarını ne duyarız ne de biliriz. O, onlarla beraber çalıştığı, sürekli emek verdiği halde tarih sahnesinden büyük bir haksızlık ile siliniyor. Fikriye Hanım’ı ötelemek için en çok söylenilenler onun “hastalıklı” ve “Doğulu” olmasıdır.
Bu çalışkan kadının müzik yeteneği, dört dil bilmesi, Cumhuriyet için verdiği emekler konuşulmaz; ancak o “intihar etmiş” güçsüz ve zayıf bir karakter olarak anlatılırdı. Daha sonra Latife Hanım’ın yeğenleri Fatih Bayhan ile Mehmet Sadık Öke ortaya çıkıp hem katıldıkları televizyon programlarında hem de Teyzem Latife adlı kitaplarında, Abdürrahim Tuncak’ın Mustafa Kemal ile Fikriye Hanım’ın çocuğu olduğunu iddia ettiler ve Fikriye Hanım için pek de kötü şeyler söylemediler. Bu da pek ses getirmedi. Ne yazık ki Fikriye Hanım’ın mezarının yeri bile tam olarak bilinmiyor… Ondan geriye bir cümle kaldı:
“Alçaklar beni vurdular”
Fikriye Hanım
Salih Bozok: “Çoğu zaman uykusuz, dur duraksız, biteviye yorgunluk dolu günleri Mustafa Kemal Paşa için biraz çekilir hale koyan tek şey, her halde Fikriye Hanım’ın varlığıydı.”
Fatih Bayhan’ın Fikriye Hanım adlı kitabından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder