Dêsa Khurêsu / Khuresu Deyişi (Kırmançki-Türkçe Sözleri)

Dêsa Khurêsu

Dilê, dilê mi sêwda

Min o qelbê pakîa veng da

Wesa sewda ced û celalê ma

Ced û celalê ma

Desmîş bîyo vaê qulba

Danga de qedîyo kinkorê mîya

Kinkorê mîya

Domana tawugî guretî dere ro rada

Ama çiğê pê waranê ma

Berdê dı biray û ju zama

Çiğê des û dı koa

Bırno vengê nêw tena

Çığo yêno, çığê nî şuya

Dı tenî biray û ju zama

Berdê kerdê koka tuya

Duzgi; meyîtanê ma nede lu û kuza

Nede lu û kuza

Xormeçikî vecîye be serê silondia

Destî kerdê cêba

Nêdanê ma bêl û huya

Vanê “meyîtanê Khurêsa danîme lu-kuza

Danîme lu û kuza”

Ezo vecîyan be dîyarê gedîga

Mi verkerd hîrêsey û şeşt û ses ewlîya

Verê xo çarna qulba

Mihemedî ko de silam da

Kokim şî ver riza

Mi va “ya Mihemmed Mistefa

Derdê mi rê ti çêber nanay pira

Ti çêber nanay pira”

Kokim, bekçîyê koana o tepîya

Bekçîyê kou vecîya

Sewle da çar kosê düna

Ko û gerîsa de kerd va

Tozike kerd çimanê ma

Bozatli Xizirî boğaz de huzur da

Mi derdê xo ci rê va

Duzgi ver be ci lewna

Pê ma de amê seda

Seda Yımamsene Usênê Kerbela

Hudê Kerbela

Qelbê zatî bî hîra

Vengê ma şîyo düwa

Perda eceli maben be ma bırna

Sêyd Elî ve Sêyd Hesenî u Sêyd Weli ra wazenê şêrê qirbana

Şêrê qirbana

Çiğî ser o girê da

Elaîya gerçega

Zilfiqar sana ci çığ terqa Sêyd Elî veng u mi da
“Bao, be ez o îta

Ez be qirbanê sima”

Min o hîrê roc u hîrê sewî veng da
Çaê bîya sebebê ma

Hurendîa ma hurendîa gerçega

Car ama de resa
Xizirê serê khelek û gemîya

Ax huuu. . .

Car ama de resa

Xizirê serê khelek û gemîya

Tekst: Anonîm

Vatox: Pulir ra Firik DedeQeydkerdox: Cemal Taş

Khuresu Deyişi

Yürekten, yürekten, sevdamla

Temiz kalbimle çağırdım

Hoştur sedası büyük ceddimizin

Büyük ceddimizin

Kükremiş, deşmiş kıblenin fırtınası

Ağılda tükenmiş koyunların kınkoru

Koyunların kınkoru*

Çocuklar kızaklar aldı dere yukarı açıldı

Gelmiş yaylalarımızın sırtındaki çiğ

Götürmüş iki kardeş ile bir damadı

On iki dağın çığı

Sesini kesmiş, bertaraf etmiş, dokuz adamı

Çığdır gelir, bu sırtların çığı

İki kardeş, bir damadı

Sürüklemiş dutların köküne götürmüş

Düzgün, ölülerimizi tilkiye sansara vermeyesin

Tilkiye sansara vermeyesin

Xormekliler çıkmışlar gübreler üzerine

Ellerini koymuşlar ceplerine

Bize vermiyorlar beli, küreği

Diyorlar Khuresu cesetlerini tilkiye sansara vereceğiz

tilkiye sansara vereceğiz

Çıktım doruklar karşısına

Yüzümü döndüm üç yüz altmış altı evliyaya

Yüzümü döndüm kıbleye

Mıhemmed dağda selam verdi

Ak sakallı bilge gitti karşısında ricaya

dedim, ey Mıhemmed Mustafa

Derdime sen olursun çare

sen olursun çare

Ak sakallı bilge dağların bekçisidir yine

Dağların bekçisi çıktı

Işıdı parıldadı dünyanın dört bir yanı

Dağlarda tepelerde estirmiş rüzgarı

Tipi gözlerimize doldu

Boz atlı Xızır boğazda huzura durdu

Derdimi kendisine söyledim

Dizginleri o yöne doğru oynattı

Arkamızdan seda geldi

İmam Hüseyin’in Kerbela sedası

Hudey Kerbela

Zatın gönlü açıldı

Sesimiz ulaşmış Divan’a

Ecel perdesi aramıza indi

Seyd Eli, Seyd Hesen ile Seyd Weli’yi ayaklandırın gitsinler kurbanlara

Gitsinler kurbanlara

Çığ üzerine bağlamışlar

Gerçekler alayı

Zülfikarı salladı, çığ içinde gürledi

Seyd Eli beni çağırdı

“Baba gel buradayım”

Ben size kurban olayım

Üç gün üç gecedir yalvardım, çağırdım

Niye bize sebep oldun

Yerimiz gerçeklerin yeri

İmdadımıza yetişti

Khelek ile gemilerin serveri Xızır, deryaların denizlerin

Ah hüüüü

Carımıza yetişti

Khelek ile gemilerin serveri Xızır

Yöre: Dersim

Beste: Sey Qaji